ΕΦΥΓΕ Ο ΚΩΝ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
«Έφυγε», σε ηλικία 99 ετών, ένας από τους πολιτικούς που σημάδεψαν την σύγχρονη ελληνική ιστορία - Τι αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του
Την τελευταία του πνοή άφησε μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής σε ηλικία 99 ετών ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή στη μία μετά τα μεσάνυχτα, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν», αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του.
Γιος του πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1884-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη και μικρανηψιός του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στις 18/10/1918 στα Χανιά. Ο παππούς του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν επίσης πολιτικός, ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος των ''Ξυπόλητων'' (Φιλελευθέρων).
Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δυτική Γερμανία.
Το 1941, πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου. Το διάστημα 1942-1944, άσκησε τη δικηγορία στην Κρήτη, ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων. Λόγω της δράσης του συνελήφθη δύο φορές από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε σε θάνατο. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε με τα μετάλλια Εθνικής Αντιστάσεως από την Ελλάδα και τη Βρετανία.
Το 1945, επανέκδοσε την ημερήσια εφημερίδα ''Κήρυξ Χανίων'', η οποία κυκλοφορεί μέχρι σήμερα.
Το 1946, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με τους ''Βενιζελικούς Φιλελεύθερους'' των οποίων ηγείτο ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1951, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.
Το 1961, εξελέγη βουλευτής με το νεοσύστατο κόμμα της "Ένωσης Κέντρου" που είχε ιδρύσει ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχε στον ''ανένδοτο αγώνα'' κατά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το 1964, πρωταγωνίστησε στις ενδοκομματικές διενέξεις που συγκλόνισαν την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε σε ρήξη με τον συνάδελφό του αναπληρωτή υπουργό Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία οξύνθηκε με την αμφιλεγόμενη αποκάλυψη μυστικής οργάνωσης στο στρατό (υπόθεση ''Ασπίδα'') και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση από την κυβέρνηση, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1965, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα "Ιουλιανά" που οδήγησαν στην απομάκρυνση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου από το βασιλιά Κωνσταντίνο Β' και στο σχηματισμό αλλεπάλληλων κυβερνήσεων από πρώην στελέχη της Ένωσης Κέντρου που αποχώρησαν από το κόμμα.
Την 21η Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και ύστερα διέφυγε στη Γαλλία, όπου παρέμεινε περίπου πεντέμισυ χρόνια συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Το 1973, επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη και πάλι για να ελευθερωθεί τελικά τον Ιούλιο του 1974, όταν ανατράπηκε η δικτατορία.
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, συμμετείχε ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συνδυασμού Νομού Χανίων, αλλά αν και πήρε 11.322 ψήφους, δεν εξελέγη βουλευτής, παρότι κατετάγη δεύτερος σε αριθμό ψήφων στο νομό.
Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου και εξελέγη στην περιφέρεια Χανίων ως αρχηγός του νεοσυσταθέντος από τον ίδιο κόμματος Νεοφιλελευθέρων.
Το 1978, προσχώρησε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1984, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με 70 ψήφους έναντι 42 του δεύτερου υποψήφιου Κωστή Στεφανόπουλου.
Στις εκλογές του Ιουνίου 1985, μετείχε ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 40,84% και 126 έδρες.
Το Σεπτέμβριο του 1987, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Έωσης Δημοκρατικών Κομμάτων (IDU), θέση στην οποία επαναεξελέγη το 1989 και το 1992.
Το 1989, μετείχε για δεύτερη φορά στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Ιουνίου, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε πρώτο κόμμα συγκεντρώνοντας τη σχετική πλειοψηφία με ποσοστό 44,25% και 145 έδρες.
Στις 20 Ιουνίου 1989 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του ανέθεσε την πρώτη διερευνητική εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση, την οποία όμως παρέδωσε αφού οι προσπάθειες που κατέβαλε στο τριήμερο που ορίζει το Σύνταγμα απέβησαν άκαρπες.
Στις 11 Απριλίου 1990, ενώ είχαν προηγηθεί οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 στις οποίες το κόμμα του δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία, κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού στις τρίτες κατά σειράν εκλογές της 8ης Απριλίου 1990, η ΝΔ συγκέντρωσε 150 έδρες (ποσοστό 46,88%) και έλαβε την υποστήριξη του Θ. Κατσίκη μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ.
Στις 12 Ιουλίου 1991, πρότεινε την σταδιακή απομάκρυνση των επιθετικών όπλων από τις περιοχές της ελληνικής Θράκης, της ευρωπαϊκής Τουρκίας και της νότιας Βουλγαρίας. Η πρόταση αυτή, η οποία ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν από το ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους στην Αθήνα, έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Βουλγαρία, αλλά δεν βρήκε την ανάλογη ανταπόκριση από την Τουρκία. Το διήμερο 1-2 Μαϊου 1993, υπήρξε ο οικοδεσπότης πρωθυπουργός της Διάσκεψης των Αθηνών, η οποία εγκωμιάστηκε ως επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη γιουγκοσλαβική κρίση, αφού, κατά τη διάρκειά της, ο ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάραντζιτς, επείσθη να υπογράψει υπό όρους το ειρηνευτικό σχέδιο Βανς-Οουεν. Η υπογραφή του Σέρβου ηγέτη, έγινε δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως το πρώτο σημαντικό βήμα για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία, αλλά λίγες μέρες αργότερα, το αυτοανακηρυχθέν κοινοβούλιο των Σέρβων της Βοσνίας, απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το ειρηνευτικό σχέδιο και παρέπεμψε την έγκρισή του σε δημοψήφισμα.
Στις 11 Οκτωβρίου 1993, μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας, υπέβαλε την παραίτησή του στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στις 26 Οκτωβρίου 1993, παραιτήθηκε και από πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και στις 3 Νοεμβρίου, ύστερα από πρόταση του νέου προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Εβερτ και ομόφωνη απόφαση της κοινοβουλευτικής Ομάδας, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.
Στις 5 Μαϊου 1994, 42 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν στη Βουλή πρόταση κατηγορίας εναντίον του, για την υπόθεση της πώλησης της ΑΓΕΤ, ενώ στις 19 Μαΐου η Βουλή αποφάσισε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την ίδια υπόθεση. Στις 16 Ιουνίου η Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για το
θέμα των υποκλοπών και στις 15 Σεπτεμβρίου αποφάσισε την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση της ΑΓΕΤ. Υπέρ της παραπομπής για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία ψήφισαν μόνον οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ για τις τρεις άλλες κατηγορίες (παθητική δωροδοκία, παράβαση καθήκοντος και παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών) ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και οι βουλευτές της Πολιτικής Ανοιξης (ΠΟΛΑΝ).
Στις 16 Ιανουαρίου 1995 η Βουλή, μετά από παρέμβαση του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε "ταπεινωτική υποχώρηση" ζητώντας να δικαστεί για να "λάμψει η αλήθεια", αποφάσισε την αναστολή της δίωξης για τις υποθέσεις της ΑΓΕΤ και των υποκλοπών.
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας ''Ιπεκτσί'' για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Ιανουάριο του 2004, μετά από 58 χρόνια παρουσίας στη Βουλή, ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την κοινοβουλευτική του σταδιοδρομία και δήλωσε ότι θα παραμείνει στην ενεργό πολιτική.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φραντσίσκο των ΗΠΑ.
Συνέγραψε τον πρόλογο της συλλογικής έκδοσης του βιβλίου "Μπροστά από την εποχή της η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993", της οποίας υπήρξε πρωθυπουργός, εκδ. Εστία, 2013.
Παντρεύτηκε την Μαρίκα Γιαννούκου (1930-2012), με την οποία απέκτησε τρεις κόρες και ένα γιό, τον σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ
Υφυπουργός Οικονομικών 01/02/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Συγκοινωνιών & Δημοσίων Εργων 04/09/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Οικονομικών 08/11/1963 31/12/1963 Β
Υπουργός Οικονομικών 19/02/1964 15/07/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 15/07/1965 20/08/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 17/09/1965 22/12/1966 Β
Υπουργός Συντονισμού 10/05/1978 10/05/1980 Β
Υπουργός Εξωτερικών 10/05/1980 17/09/1981 Β
Υπουργός Εξωτερικών 17/09/1981 21/10/1981 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 11/04/1990 08/08/1991 Β
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας 11/04/1990 01/10/1990 Β
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας 01/10/1990 08/08/1991 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 08/08/1991 12/10/1993 Β
Υπουργός Αιγαίου 08/08/1991 03/12/1992 Β
Υπουργός Εξωτερικών 14/04/1992 07/08/1992 Β
Υπουργός Αιγαίου 03/12/1992 12/10/1993 Β
ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Τρεις ημέρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα κατά του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου που είχε σαν συνέπεια τον βαρύτατο τραυματισμό του ιδίου αλλά και τον τραυματισμό των δύο συνοδών του, η σύγκρουση μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας μαίνεται.
Με φόντο και την απαράδεκτη ανάρτηση του δημοσιογράφου και στελέχους της ΕΣΗΕΑ Γιώργου Φιλιππάκη, η ΝΔ σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι ο διχαστικός λόγος, η χυδαιότητα και η προτροπή στη βία έφεραν τη χώρα εδώ και καλεί την κυβέρνηση «πέρα από τις αυτονόητες δηλώσεις, να δράσει αποφασιστικά για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου».
Συγκεκριμένα αναφέρει η ΝΔ σε ανακοίνωσή της:
«Οφείλουμε να αποδεικνύουμε στην πράξη ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ελευθερίας, Δημοκρατίας και ασφάλειας.
Ο διχαστικός λόγος, η χυδαιότητα και η προτροπή στη βία και την τρομοκρατία έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ.
Αποτελούν κίνδυνο για τη Δημοκρατία, την ομαλότητα και την κοινωνική συνοχή.
Όσο η Κυβέρνηση σιωπά ή αδρανεί απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, επωμίζεται βαρύτατες ευθύνες για την πορεία της χώρας.
Καλούμε την Κυβέρνηση, πέρα από τις αυτονόητες δηλώσεις, να δράσει αποφασιστικά για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου».
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του, πάλι, κατηγορεί τη ΝΔ «και τους συμμάχους της στο μιντιακό κατεστημένο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, για άθλια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης της τρομοκρατικής επίθεσης κατά του Λουκά Παπαδήμου.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του:
«Την τρομοκρατική επίθεση κατά του Λ.Παπαδήμου ακολούθησε μια άθλια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσής της από τη ΝΔ και από συμμάχους της στο μιντιακό κατεστημένο.
Η στόχευσή τους είναι να χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση το τρομοκρατικό χτύπημα, να σπιλώσουν, να στήσουν ένα ιδιότυπο σκηνικό εμφυλιοπολεμικού διχασμού, να ποινικοποιήσουν την πολιτική αντιπαράθεση και να δείξουν ότι η πολιτική κριτική δήθεν οπλίζει τους τρομοκράτες.
Δεν είναι μόνο η τρομοκρατία που αποτελεί τελικά κίνδυνο για τη δημοκρατία, αλλά και αυτή η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση που χαρίζει σε όσους κρύβονται πίσω από την τρομοκρατική επίθεση αυτό που επιζητούν: να γίνουν το επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Δεν θα τους ακολουθήσουμε σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο».
Ας σημειωθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε τον τραυματισμένο πρώην πρωθυπουργό στον Ευαγγελισμό, λίγα λεπτά μετά την μεταφορά του και καταδίκασε αμέσως «την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση».
Ο κ. Μητσοτάκης ευχήθηκε στον ίδιο και σε όλους τους τραυματίες ταχεία και πλήρη ανάρρωση.
Εκφράζουμε οργή και οδύνη για την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
«Εύχομαι στον ίδιο και σε όλους τους τραυματίες ταχεία και πλήρη ανάρρωση ανέφερε και υπογράμμισε πως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας θα πρέπει να γίνει πρώτη πολιτική προτεραιότητα διότι οι τρομοκράτες είναι εχθροί της Δημοκρατίας», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ.
Πηγή: iefimerida.gr
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ
Η Αθήνα «καίει» άγνωστο για ποιο λόγο και το ορόσημο της 15ης Ιουνίου για το θέμα του χρέους και της εκταμίευσης της δόσης με κυβερνητικές πηγές να διαρρέουν πάλι τα περί πολιτικής διαπραγμάτευσης - αν χρειαστεί - στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε στις 22 Ιουνίου.
Τις διαρροές από το Μαξίμου ενός νέου κύκλου διαπραγμάτευσης για πολιτική λύση ακολούθησαν οι αναφορές του Νίκου Παππά σε ραδιοφωνική του συνέντευξη το πρωί της Κυριακής.
Ο υπουργός εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επίτευξη λύσης στο επικείμενο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ωστόσο -όπως είπε- αν δεν υπάρξει, το θέμα θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής, στις 22 Ιουνίου.
Η ημερομηνία αυτή πλησιάζει επικίνδυνα - για μια ακόμη φορά - στα μέσα Ιουλίου οπότε η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει δόσεις και ομόλογα άνω των 7 δισ. ευρώ.
Το Μαξίμου φαίνεται να ποντάρει (ξανά) στο γεγονός ότι οι αποπληρωμές είναι κυρίως προς την ΕΚΤ και θεωρεί βέβαιο ότι η δόση θα εκταμιευθεί ούτως ή άλλως ακόμη και αν τα πράγματα τρενάρει ή εκβιάσει η ελληνική πλευρά. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι να φτάσουμε πάλι στα μέσα Ιουλίου υπό καθεστώς ασφυξίας το οποίο πληρώνει η οικονομία και αγορά μεταχρονολογημένο και ακριβότερο.
Πάντως κυβερνητικά στελέχη με πρώτο και καλύτερο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο αποκλείουν αυτό το κακό σενάριο και επικαλούνται τις συζήτησεις που γίνονται εκτός Ελλάδας και όσα γράφουν οι ξένες εφημερίδες δηλ. οι γερμανικές κατά της στάσης του Σόιμπλε.
Απο την Πρέβεζα ο ΥΠΟΙΚ εμφανίστηκε δικαιωμένος και υπερασπίστηκε την απόφαση να αρνηθεί την συμφωνία στο προηγούμενο Eurogroup
«Ευελπιστούμε με καλούς όρους για μια καλύτερη συμφωνία» είπε και συνέχισε «Νομίζω ότι οι εξελίξεις μετά από το Eurogroup της 22/5 που ειδικά σε εφημερίδες εκτός Ελλάδας και σε συζητήσεις που γίνονται από τους πολιτικούς των χωρών μελών της Ευρωζώνης, φαίνεται ότι ήταν σωστή η απόφασή μας να μην δεχτούμε αυτή τη συμφωνία».
Αλλα στελέχη της κυβέρνηση λένε ότι το κλίμα δεν είναι όπως το 2015 και τώρα έχουμε την στήριξη πολλών υπουργών πχ της Ιταλίας και της Γαλλίας.
Την ίδια στιγμή από πηγές της κυβέρνησης διαρρέεται ( ξανά) ότι η γερμανίδα καγκελάριος στο ολιγόλεπτο τετ α τετ που είχε με τον Αλ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ άφησε στον πρωθυπουργό να καταλάβει ότι στο Eurogroup δεν μπορεί να παρέμβει προς λύση αλλά στην σύνοδο Κορυφής μπορεί! Στο Μαξίμου προβάλλουν ιδιαίτερα την στήριξη που παρέχει ο νέος γάλλος πρόεδρος στην «καθαρή λύση για το χρέος». Κάτι για το οποίο όπως λένε κυβερνητικές πηγές διαβεβαίωσε τον κ. Τσίπρα.
Οι «διαβεβαιώσεις» και οι «διαψεύσεις»
Η πίστη που δείχνει ο Αλέξης Τσίπρας στις διαβεβαιώσεις της Μέρκελ και των άλλων ευρωπαίων δεν φαίνεται να κλονίζεται παρά το γεγονός όπως αποκαλύπτει η «Καθημερινή» ότι προσφάτως διαψεύστηκε.
Σύμφωνα με αξιωματούχο της κυβέρνησης του το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, η Κριστίν Λαγκάρντ ζήτησε να μιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα. Η γενική διευθύντρια του Ταμείου, σύμφωνα με την ίδια πηγή, ενημέρωσε τον πρωθυπουργό ότι με αυτά που μπορούσαν να αποδεχθούν ορισμένα κράτη-μέλη για το χρέος, το ΔΝΤ δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει σε θετική ανάλυση βιωσιμότητας και ενδεχομένως να ήταν προτιμότερο να μείνει ανοιχτό το θέμα για μετά τις γερμανικές εκλογές, οπότε οι πολιτικές συνθήκες θα ήταν προσφορότερες για την επίτευξη συμφωνίας.
Ο κ. Τσίπρας ένιωσε ότι του τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια, αναφέρει το δημοσίευμα, καθώς μέχρι εκείνη την ώρα είχε διαβεβαιώσεις από όλες τις πλευρές- κυρίως από την Ανγκελα Μέρκελ- ότι αν ψηφιστούν τα μέτρα, οι Ευρωπαίοι θα έκαναν το καθήκον τους, δηλαδή ό,τι μπορούσαν για το χρέος, ώστε να μπουν τα ελληνικά ομόλογα στο QE της ΕΚΤ. Κάτι για το οποίο απαιτείται να αξιολογήσει ως βιώσιμο το χρέος το ΔΝΤ.
Ποια είναι η καθαρή λύση ( τώρα) για το Μαξίμου
Σύμφωνα με πληροφορίες στην κυβέρνηση προβάλλουν ως καθαρή λύση ότι μπορεί να επιφέρει
* ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ (QE).
* και πλήρη δέσμευση του ΔΝΤ και χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα τώρα. Για να αποτραπεί το ενδεχόμενο μετά τις γερμανικές εκλογές να απαιτηθεί η υπογραφή ενός νέου μνημονίου Ελλάδας-Ταμείου.
«Το ΔΝΤ να αποφασίσει τώρα αν μένει ή φεύγει», αναφέρει κυβερνητικός παράγοντας .
O Γιώργος Σταθάκης επισημαίνει ότι η 15η Ιουνίου είναι καταληκτική ημερομηνία για να υπάρξει συμφωνία, όχι μόνο για να συμμετάσχει η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση αλλά και για τη συμμετοχή του ΔΝΤ «καθώς εάν αυτό δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα, τότε θα πρέπει να υπάρξει νέα απόφαση από το Γερμανικό Κοινοβούλιο - κάτι που ουδείς δείχνει να επιθυμεί»
ΠΗΓΗ THE TOC
«Έφυγε», σε ηλικία 99 ετών, ένας από τους πολιτικούς που σημάδεψαν την σύγχρονη ελληνική ιστορία - Τι αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του
Την τελευταία του πνοή άφησε μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής σε ηλικία 99 ετών ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή στη μία μετά τα μεσάνυχτα, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν», αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειάς του.
Γιος του πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1884-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη και μικρανηψιός του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στις 18/10/1918 στα Χανιά. Ο παππούς του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν επίσης πολιτικός, ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος των ''Ξυπόλητων'' (Φιλελευθέρων).
Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Δυτική Γερμανία.
Το 1941, πήρε μέρος ως έφεδρος αξιωματικός στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου. Το διάστημα 1942-1944, άσκησε τη δικηγορία στην Κρήτη, ενώ κατά τη διάρκεια της κατοχής, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων. Λόγω της δράσης του συνελήφθη δύο φορές από τους Γερμανούς και καταδικάστηκε σε θάνατο. Για την αντιστασιακή του δράση τιμήθηκε με τα μετάλλια Εθνικής Αντιστάσεως από την Ελλάδα και τη Βρετανία.
Το 1945, επανέκδοσε την ημερήσια εφημερίδα ''Κήρυξ Χανίων'', η οποία κυκλοφορεί μέχρι σήμερα.
Το 1946, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με τους ''Βενιζελικούς Φιλελεύθερους'' των οποίων ηγείτο ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1951, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου.
Το 1961, εξελέγη βουλευτής με το νεοσύστατο κόμμα της "Ένωσης Κέντρου" που είχε ιδρύσει ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχε στον ''ανένδοτο αγώνα'' κατά της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το 1964, πρωταγωνίστησε στις ενδοκομματικές διενέξεις που συγκλόνισαν την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ το Νοέμβριο του ίδιου έτους ήρθε σε ρήξη με τον συνάδελφό του αναπληρωτή υπουργό Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία οξύνθηκε με την αμφιλεγόμενη αποκάλυψη μυστικής οργάνωσης στο στρατό (υπόθεση ''Ασπίδα'') και είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή απομάκρυνση από την κυβέρνηση, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1965, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα "Ιουλιανά" που οδήγησαν στην απομάκρυνση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου από το βασιλιά Κωνσταντίνο Β' και στο σχηματισμό αλλεπάλληλων κυβερνήσεων από πρώην στελέχη της Ένωσης Κέντρου που αποχώρησαν από το κόμμα.
Την 21η Απριλίου 1967, συνελήφθη από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και κρατήθηκε σε καθεστώς περιορισμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία του Δεκεμβρίου 1967 και ύστερα διέφυγε στη Γαλλία, όπου παρέμεινε περίπου πεντέμισυ χρόνια συμμετέχοντας ενεργά στη δράση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος. Το 1973, επέστρεψε στην Ελλάδα, αλλά μετά το πραξικόπημα της 25ης Νοεμβρίου συνελήφθη και πάλι για να ελευθερωθεί τελικά τον Ιούλιο του 1974, όταν ανατράπηκε η δικτατορία.
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, συμμετείχε ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συνδυασμού Νομού Χανίων, αλλά αν και πήρε 11.322 ψήφους, δεν εξελέγη βουλευτής, παρότι κατετάγη δεύτερος σε αριθμό ψήφων στο νομό.
Το 1977, συμμετείχε στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου και εξελέγη στην περιφέρεια Χανίων ως αρχηγός του νεοσυσταθέντος από τον ίδιο κόμματος Νεοφιλελευθέρων.
Το 1978, προσχώρησε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1984, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με 70 ψήφους έναντι 42 του δεύτερου υποψήφιου Κωστή Στεφανόπουλου.
Στις εκλογές του Ιουνίου 1985, μετείχε ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 40,84% και 126 έδρες.
Το Σεπτέμβριο του 1987, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Έωσης Δημοκρατικών Κομμάτων (IDU), θέση στην οποία επαναεξελέγη το 1989 και το 1992.
Το 1989, μετείχε για δεύτερη φορά στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Ιουνίου, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε πρώτο κόμμα συγκεντρώνοντας τη σχετική πλειοψηφία με ποσοστό 44,25% και 145 έδρες.
Στις 20 Ιουνίου 1989 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του ανέθεσε την πρώτη διερευνητική εντολή για να σχηματίσει κυβέρνηση, την οποία όμως παρέδωσε αφού οι προσπάθειες που κατέβαλε στο τριήμερο που ορίζει το Σύνταγμα απέβησαν άκαρπες.
Στις 11 Απριλίου 1990, ενώ είχαν προηγηθεί οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 στις οποίες το κόμμα του δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη πλειοψηφία, κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού στις τρίτες κατά σειράν εκλογές της 8ης Απριλίου 1990, η ΝΔ συγκέντρωσε 150 έδρες (ποσοστό 46,88%) και έλαβε την υποστήριξη του Θ. Κατσίκη μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ.
Στις 12 Ιουλίου 1991, πρότεινε την σταδιακή απομάκρυνση των επιθετικών όπλων από τις περιοχές της ελληνικής Θράκης, της ευρωπαϊκής Τουρκίας και της νότιας Βουλγαρίας. Η πρόταση αυτή, η οποία ανακοινώθηκε λίγες μέρες πριν από το ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους στην Αθήνα, έγινε αμέσως αποδεκτή από τη Βουλγαρία, αλλά δεν βρήκε την ανάλογη ανταπόκριση από την Τουρκία. Το διήμερο 1-2 Μαϊου 1993, υπήρξε ο οικοδεσπότης πρωθυπουργός της Διάσκεψης των Αθηνών, η οποία εγκωμιάστηκε ως επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη γιουγκοσλαβική κρίση, αφού, κατά τη διάρκειά της, ο ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάραντζιτς, επείσθη να υπογράψει υπό όρους το ειρηνευτικό σχέδιο Βανς-Οουεν. Η υπογραφή του Σέρβου ηγέτη, έγινε δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη, ως το πρώτο σημαντικό βήμα για τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία, αλλά λίγες μέρες αργότερα, το αυτοανακηρυχθέν κοινοβούλιο των Σέρβων της Βοσνίας, απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το ειρηνευτικό σχέδιο και παρέπεμψε την έγκρισή του σε δημοψήφισμα.
Στις 11 Οκτωβρίου 1993, μετά την εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας, υπέβαλε την παραίτησή του στον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στις 26 Οκτωβρίου 1993, παραιτήθηκε και από πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και στις 3 Νοεμβρίου, ύστερα από πρόταση του νέου προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Εβερτ και ομόφωνη απόφαση της κοινοβουλευτικής Ομάδας, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.
Στις 5 Μαϊου 1994, 42 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν στη Βουλή πρόταση κατηγορίας εναντίον του, για την υπόθεση της πώλησης της ΑΓΕΤ, ενώ στις 19 Μαΐου η Βουλή αποφάσισε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την ίδια υπόθεση. Στις 16 Ιουνίου η Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για το
θέμα των υποκλοπών και στις 15 Σεπτεμβρίου αποφάσισε την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση της ΑΓΕΤ. Υπέρ της παραπομπής για την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε απιστία ψήφισαν μόνον οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ για τις τρεις άλλες κατηγορίες (παθητική δωροδοκία, παράβαση καθήκοντος και παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών) ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και οι βουλευτές της Πολιτικής Ανοιξης (ΠΟΛΑΝ).
Στις 16 Ιανουαρίου 1995 η Βουλή, μετά από παρέμβαση του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε "ταπεινωτική υποχώρηση" ζητώντας να δικαστεί για να "λάμψει η αλήθεια", αποφάσισε την αναστολή της δίωξης για τις υποθέσεις της ΑΓΕΤ και των υποκλοπών.
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας ''Ιπεκτσί'' για τη δραστηριότητά του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Ιανουάριο του 2004, μετά από 58 χρόνια παρουσίας στη Βουλή, ανακοίνωσε την απόφασή του να τερματίσει την κοινοβουλευτική του σταδιοδρομία και δήλωσε ότι θα παραμείνει στην ενεργό πολιτική.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φραντσίσκο των ΗΠΑ.
Συνέγραψε τον πρόλογο της συλλογικής έκδοσης του βιβλίου "Μπροστά από την εποχή της η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993", της οποίας υπήρξε πρωθυπουργός, εκδ. Εστία, 2013.
Παντρεύτηκε την Μαρίκα Γιαννούκου (1930-2012), με την οποία απέκτησε τρεις κόρες και ένα γιό, τον σημερινό πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ
Υφυπουργός Οικονομικών 01/02/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Συγκοινωνιών & Δημοσίων Εργων 04/09/1951 27/10/1951 Β
Υπουργός Οικονομικών 08/11/1963 31/12/1963 Β
Υπουργός Οικονομικών 19/02/1964 15/07/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 15/07/1965 20/08/1965 Β
Υπουργός Συντονισμού 17/09/1965 22/12/1966 Β
Υπουργός Συντονισμού 10/05/1978 10/05/1980 Β
Υπουργός Εξωτερικών 10/05/1980 17/09/1981 Β
Υπουργός Εξωτερικών 17/09/1981 21/10/1981 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 11/04/1990 08/08/1991 Β
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας 11/04/1990 01/10/1990 Β
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας 01/10/1990 08/08/1991 Β
Πρόεδρος Κυβέρνησης 08/08/1991 12/10/1993 Β
Υπουργός Αιγαίου 08/08/1991 03/12/1992 Β
Υπουργός Εξωτερικών 14/04/1992 07/08/1992 Β
Υπουργός Αιγαίου 03/12/1992 12/10/1993 Β
ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Τρεις ημέρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα κατά του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου που είχε σαν συνέπεια τον βαρύτατο τραυματισμό του ιδίου αλλά και τον τραυματισμό των δύο συνοδών του, η σύγκρουση μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας μαίνεται.
Με φόντο και την απαράδεκτη ανάρτηση του δημοσιογράφου και στελέχους της ΕΣΗΕΑ Γιώργου Φιλιππάκη, η ΝΔ σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι ο διχαστικός λόγος, η χυδαιότητα και η προτροπή στη βία έφεραν τη χώρα εδώ και καλεί την κυβέρνηση «πέρα από τις αυτονόητες δηλώσεις, να δράσει αποφασιστικά για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου».
Συγκεκριμένα αναφέρει η ΝΔ σε ανακοίνωσή της:
«Οφείλουμε να αποδεικνύουμε στην πράξη ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα ελευθερίας, Δημοκρατίας και ασφάλειας.
Ο διχαστικός λόγος, η χυδαιότητα και η προτροπή στη βία και την τρομοκρατία έφεραν τη χώρα μέχρι εδώ.
Αποτελούν κίνδυνο για τη Δημοκρατία, την ομαλότητα και την κοινωνική συνοχή.
Όσο η Κυβέρνηση σιωπά ή αδρανεί απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, επωμίζεται βαρύτατες ευθύνες για την πορεία της χώρας.
Καλούμε την Κυβέρνηση, πέρα από τις αυτονόητες δηλώσεις, να δράσει αποφασιστικά για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου».
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του, πάλι, κατηγορεί τη ΝΔ «και τους συμμάχους της στο μιντιακό κατεστημένο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, για άθλια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης της τρομοκρατικής επίθεσης κατά του Λουκά Παπαδήμου.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του:
«Την τρομοκρατική επίθεση κατά του Λ.Παπαδήμου ακολούθησε μια άθλια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσής της από τη ΝΔ και από συμμάχους της στο μιντιακό κατεστημένο.
Η στόχευσή τους είναι να χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση το τρομοκρατικό χτύπημα, να σπιλώσουν, να στήσουν ένα ιδιότυπο σκηνικό εμφυλιοπολεμικού διχασμού, να ποινικοποιήσουν την πολιτική αντιπαράθεση και να δείξουν ότι η πολιτική κριτική δήθεν οπλίζει τους τρομοκράτες.
Δεν είναι μόνο η τρομοκρατία που αποτελεί τελικά κίνδυνο για τη δημοκρατία, αλλά και αυτή η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση που χαρίζει σε όσους κρύβονται πίσω από την τρομοκρατική επίθεση αυτό που επιζητούν: να γίνουν το επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Δεν θα τους ακολουθήσουμε σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο».
Ας σημειωθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε τον τραυματισμένο πρώην πρωθυπουργό στον Ευαγγελισμό, λίγα λεπτά μετά την μεταφορά του και καταδίκασε αμέσως «την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση».
Ο κ. Μητσοτάκης ευχήθηκε στον ίδιο και σε όλους τους τραυματίες ταχεία και πλήρη ανάρρωση.
Εκφράζουμε οργή και οδύνη για την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έξω από το νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
«Εύχομαι στον ίδιο και σε όλους τους τραυματίες ταχεία και πλήρη ανάρρωση ανέφερε και υπογράμμισε πως η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας θα πρέπει να γίνει πρώτη πολιτική προτεραιότητα διότι οι τρομοκράτες είναι εχθροί της Δημοκρατίας», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ.
Πηγή: iefimerida.gr
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ
Η Αθήνα «καίει» άγνωστο για ποιο λόγο και το ορόσημο της 15ης Ιουνίου για το θέμα του χρέους και της εκταμίευσης της δόσης με κυβερνητικές πηγές να διαρρέουν πάλι τα περί πολιτικής διαπραγμάτευσης - αν χρειαστεί - στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε στις 22 Ιουνίου.
Τις διαρροές από το Μαξίμου ενός νέου κύκλου διαπραγμάτευσης για πολιτική λύση ακολούθησαν οι αναφορές του Νίκου Παππά σε ραδιοφωνική του συνέντευξη το πρωί της Κυριακής.
Ο υπουργός εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επίτευξη λύσης στο επικείμενο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, ωστόσο -όπως είπε- αν δεν υπάρξει, το θέμα θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής, στις 22 Ιουνίου.
Η ημερομηνία αυτή πλησιάζει επικίνδυνα - για μια ακόμη φορά - στα μέσα Ιουλίου οπότε η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει δόσεις και ομόλογα άνω των 7 δισ. ευρώ.
Το Μαξίμου φαίνεται να ποντάρει (ξανά) στο γεγονός ότι οι αποπληρωμές είναι κυρίως προς την ΕΚΤ και θεωρεί βέβαιο ότι η δόση θα εκταμιευθεί ούτως ή άλλως ακόμη και αν τα πράγματα τρενάρει ή εκβιάσει η ελληνική πλευρά. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι να φτάσουμε πάλι στα μέσα Ιουλίου υπό καθεστώς ασφυξίας το οποίο πληρώνει η οικονομία και αγορά μεταχρονολογημένο και ακριβότερο.
Πάντως κυβερνητικά στελέχη με πρώτο και καλύτερο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο αποκλείουν αυτό το κακό σενάριο και επικαλούνται τις συζήτησεις που γίνονται εκτός Ελλάδας και όσα γράφουν οι ξένες εφημερίδες δηλ. οι γερμανικές κατά της στάσης του Σόιμπλε.
Απο την Πρέβεζα ο ΥΠΟΙΚ εμφανίστηκε δικαιωμένος και υπερασπίστηκε την απόφαση να αρνηθεί την συμφωνία στο προηγούμενο Eurogroup
«Ευελπιστούμε με καλούς όρους για μια καλύτερη συμφωνία» είπε και συνέχισε «Νομίζω ότι οι εξελίξεις μετά από το Eurogroup της 22/5 που ειδικά σε εφημερίδες εκτός Ελλάδας και σε συζητήσεις που γίνονται από τους πολιτικούς των χωρών μελών της Ευρωζώνης, φαίνεται ότι ήταν σωστή η απόφασή μας να μην δεχτούμε αυτή τη συμφωνία».
Αλλα στελέχη της κυβέρνηση λένε ότι το κλίμα δεν είναι όπως το 2015 και τώρα έχουμε την στήριξη πολλών υπουργών πχ της Ιταλίας και της Γαλλίας.
Την ίδια στιγμή από πηγές της κυβέρνησης διαρρέεται ( ξανά) ότι η γερμανίδα καγκελάριος στο ολιγόλεπτο τετ α τετ που είχε με τον Αλ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ άφησε στον πρωθυπουργό να καταλάβει ότι στο Eurogroup δεν μπορεί να παρέμβει προς λύση αλλά στην σύνοδο Κορυφής μπορεί! Στο Μαξίμου προβάλλουν ιδιαίτερα την στήριξη που παρέχει ο νέος γάλλος πρόεδρος στην «καθαρή λύση για το χρέος». Κάτι για το οποίο όπως λένε κυβερνητικές πηγές διαβεβαίωσε τον κ. Τσίπρα.
Οι «διαβεβαιώσεις» και οι «διαψεύσεις»
Η πίστη που δείχνει ο Αλέξης Τσίπρας στις διαβεβαιώσεις της Μέρκελ και των άλλων ευρωπαίων δεν φαίνεται να κλονίζεται παρά το γεγονός όπως αποκαλύπτει η «Καθημερινή» ότι προσφάτως διαψεύστηκε.
Σύμφωνα με αξιωματούχο της κυβέρνησης του το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, η Κριστίν Λαγκάρντ ζήτησε να μιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα. Η γενική διευθύντρια του Ταμείου, σύμφωνα με την ίδια πηγή, ενημέρωσε τον πρωθυπουργό ότι με αυτά που μπορούσαν να αποδεχθούν ορισμένα κράτη-μέλη για το χρέος, το ΔΝΤ δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει σε θετική ανάλυση βιωσιμότητας και ενδεχομένως να ήταν προτιμότερο να μείνει ανοιχτό το θέμα για μετά τις γερμανικές εκλογές, οπότε οι πολιτικές συνθήκες θα ήταν προσφορότερες για την επίτευξη συμφωνίας.
Ο κ. Τσίπρας ένιωσε ότι του τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια, αναφέρει το δημοσίευμα, καθώς μέχρι εκείνη την ώρα είχε διαβεβαιώσεις από όλες τις πλευρές- κυρίως από την Ανγκελα Μέρκελ- ότι αν ψηφιστούν τα μέτρα, οι Ευρωπαίοι θα έκαναν το καθήκον τους, δηλαδή ό,τι μπορούσαν για το χρέος, ώστε να μπουν τα ελληνικά ομόλογα στο QE της ΕΚΤ. Κάτι για το οποίο απαιτείται να αξιολογήσει ως βιώσιμο το χρέος το ΔΝΤ.
Ποια είναι η καθαρή λύση ( τώρα) για το Μαξίμου
Σύμφωνα με πληροφορίες στην κυβέρνηση προβάλλουν ως καθαρή λύση ότι μπορεί να επιφέρει
* ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ (QE).
* και πλήρη δέσμευση του ΔΝΤ και χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα τώρα. Για να αποτραπεί το ενδεχόμενο μετά τις γερμανικές εκλογές να απαιτηθεί η υπογραφή ενός νέου μνημονίου Ελλάδας-Ταμείου.
«Το ΔΝΤ να αποφασίσει τώρα αν μένει ή φεύγει», αναφέρει κυβερνητικός παράγοντας .
O Γιώργος Σταθάκης επισημαίνει ότι η 15η Ιουνίου είναι καταληκτική ημερομηνία για να υπάρξει συμφωνία, όχι μόνο για να συμμετάσχει η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση αλλά και για τη συμμετοχή του ΔΝΤ «καθώς εάν αυτό δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα, τότε θα πρέπει να υπάρξει νέα απόφαση από το Γερμανικό Κοινοβούλιο - κάτι που ουδείς δείχνει να επιθυμεί»
ΠΗΓΗ THE TOC
